KÖTÜLERE MAHKÜM MU OLDUK?
Ne yapmak lazım...Yada nasıl yapmak?
Hiç kimseyi kızdırmadan, nasıl yapsak ta yaşasak?
Havayı fazla solumadan…
Suyu doya doya içmeden…
Sarhoşun narasını duymadan…
Hırsızın çaldığını görmeden…
Zalimin zulmünü... Kahpenin hançerini hissetmeden!
Görmeden...Duymadan...Solumadan…Koklamadan...Konuşmadan...Dokunmadan… Varmak için tadına hayatın,
Kimlerden sakınarak yazsak, okusak!
Kötülere mahkûm mu olduk?
Yaşamak bu kadar mı ucuz?
Bu kadar mı çok bu kahpeler?
Susturdular hepimizi,kör ettiler gözlerimizi!
Sağır oldu kulaklarımız!
Nasılda alıştı leş kokularına burunlarımız?
Tükürsek boğarız, hepi,topu bir avuç ahlaksızı… Hırsızı…Namussuzu…Tecavüzcüyü...Çirkefi…Kahpeyi...Hortumcuyu…İrtikâpçıyı…Rüşvetçiyi…
Bizler görmezden geldiğimiz için bütün bunların afrası tafrası!
Hiç mi özlemediniz çok olduğumuzu haykırmayı?
Şu ahlaksız, namussuzlara…
Haydi, korkmayalım bir avuç ahlaksızdan.
Koparıp atalım bağrımızdan,
Şu kan emici asalakları. Görelim artık…Duyalım...Koklayalım...Dokunalım… Hayatın tadına varmak için hep birlikte söyleyelim, Çirkefliklerinde boğalım hepsini… Nalına da vuralım mıhına da ahlaksızlıkların.